به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: غولکشی، ژاپن را تا اینجا آورد. پیروزی برابر آلمان و اسپانیا، واقعاً فوقالعاده است و هواداران فوتبال در سراسر دنیا آن را به خاطر خواهند سپرد.
آنها دو تیم بزرگ را شکست دادند تا به یکهشتم نهایی برسند، اما در این مرحله دل و جرأت لازم برای اینکه یک قربانی بزرگ دیگر بگیرند، نداشتند.
در نهایت تجربه و کاردانی کرواسی، این تیم را به پیروزی رساند. شاید عادلانه بود، شاید هم ناعادلانه. شما میتوانید درباره اعتبار ضربات پنالتی بحث کنید، اما نمیتوانید درباره هوشیاری کرواسی در چنین مواقعی تردید داشته باشید.
بعد از تساوی یک بر یک دو تیم در پایان ۱۲۰ دقیقه، ضربات پنالتی تعیینکننده تیم پیروز بود، ژاپنیها سه ضربه را از دست دادند و نایب قهرمان جهان در تورنمنت روسیه، به جمع هشت تیم برتر جام جهانی قطر رسید. آنها خبره این کار هستند و در حالی که بازیکنان باتجربهای مثل لوکا مودریچ، ماتئو کوواچیچ و ایوان پریشیچ در زمین نبودند، برنده شدند. در راه رسیدن به فینال جام قبل دو بار از ضربات پنالتی استفاده کردند.
ژاپن، اما ناکام شد، یک ناکامی بزرگ، میتوانستند غول دیگری را بکشند و به یکچهارم نهایی بروند، برای کشورشان تاریخسازی کنند، اما جرأت و تجربهاش را نداشتند.
دومینیک لیواکوویچ نام پرآوازهای بیرون از کشورش نیست، اما دروازهبان کرواسی حالا ستاره جام جهانی به حساب میآید. او در طول ۱۲۰ دقیقه چند واکنش خوب داشت، اما در ضربات پنالتی گل کاشت، دو ضربه اول ژاپنیها را گرفت که البته ضعیف بودند. مارکو لیوایا پنالتی خراب کرد و با دفع ضربه مایا یوشیدا، کاپیتان ژاپن توسط لیواکوویچ، ماریو پاشالیچ کار را تمام کرد. دروازهبان دیناموزاگرب در جام جهانی قبلی نیمکتنشین بود حالا نفر اول شده و دلیل اصلی ماندن تیمش در جام جهانی است.
ضربات پنالتی شاخص خوبی برای تعیین برنده نیست، به شانس بستگی دارد و اینکه در لحظه چه تصمیمی گرفته شود. اما اینجا بحث شانس نبود و پنالتیزنهای ژاپن واقعاً ضعیف بودند. مثل اینکه برای این قسمت از فوتبال برنامه خاصی نداشتند و ضربات تاکومی مینامینو و کائورو میتوما ناامیدکننده بود. در نبود ژنرالهای کرواسی فرصت خوبی داشتند، اما با خراب شدن ضربه مینامینو تیم در مسیر حذف اجتنابناپذیر خود قدم برمیداشت.
یک بازی دیگر و یک گل مهم دیگر برای ایوان پریشیچ، خطرناکترین بازیکن کرواسی. او تاریخساز است، گل نیمه دوم او دهمین گلش در تورنمنتهای بزرگ بود و باعث شد بالاتر از داور شوکر افسانهای قرار بگیرد. او حالا در ۱۴ بازی در جام جهانی روی ۱۰ گل اثر مستقیم داشته و از جام جهانی ۲۰۱۴ تا به حال تنها لیونل مسی و کیلیان امباپه اثرگذاری بیشتری داشتهاند. گل او دوستداشتنی و غیرمنتظره بود، وقتی پریشیچ پیراهن سفید و قرمز را به تن میکند از هر جا و به هر شکل انتظار گل داشته باشید.
خط میانی کرواسی شناخته شده است، شاید بهترین در جام جهانی. عملکرد خط دفاعی تیم آشکار است و دژان لوورن و یوشکو گواردیول همکاری خوبی در قلب دفاع مقابل لیواکوویچ دارند، اما مهاجمان این تیم نگرانکننده هستند.
به جز بازی با کانادا که رقیب با تنها دو هافبک فوتبال انتحاری بازی کرد، خط حمله این تیم کار خاصی نکرده.
کرواسی در آن بازی چهار گل زد، اما در سه بازی دیگر تنها یک گل زد، این اصلاً کافی نیست. برونو پتکوویچ تا قبل از تعویض با آنته بودیمیر در دقیقه ۶۲ هیچ کاری نکرد، بودیمیر هم برای ضربات پنالتی روی نیمکت بود. لیوایا هم تنها کرواتی بود که پنالتی خراب کرد.
تجربه کرواسی این تیم را عبور داد، شاید خیلی وقت است که اینطور بالا میروند. بازیکنان پا به سن گذاشتهای در این تیم حضور دارند و در بازی دوشنبه شب خیلی دویدند. مودریچ ۳۷ ساله ۹۹ دقیقه در اختیار تیم بود، مارسلو بروزوویچ ۳۰ ساله ۱۲۰ دقیقه بازی کرد و پریشیچ ۳۳ ساله ۱۰۶ دقیقه در زمین بود. مهمترین بازیکنان کرواسی در سالهای آخر فوتبال خود هستند و چنین بازیهایی توان شما را بهشدت کم میکند بخصوص در گرمای قطر هرچند شب گرمی نبود.
کرواسی هوشیاری لازم برای پیروزی در این بازی را داشت، اما آیا این برای بازی جمعه شب مقابل برزیل کافی است؟